Ο Wally Fry είχε μόλις τελειώσει το χτίσιμο μιας βιομηχανικής εγκατάστασης για γουρούνια. Ήταν περήφανος για την δουλεία που είχε κάνει για το έργο με την κατασκευαστική του εταιρεία στην πατρίδα του, τη Νότια Αφρική και πήγε μαζί για να επιθεωρήσει την εγκατάστασης που μόλις είχε ανοίξει. Αυτό που είδε τον άλλαξε για πάντα: Χιλιάδες γουρούνια – τα οποία είναι όσο έξυπνα είναι και τα σκυλιά – ήταν στριμωγμένα μέσα σε άγονες, τσιμεντένιες μάντρες. Αναγνωρίζοντας ότι αυτά τα περίεργα, παιχνιδιάρικα και συναισθανόμενα ζώα προορίζονταν να περάσουν την ζωή τους υποφέροντας από πόνο και δυστυχία πριν μεταφερθούν στο σφαγείο όπου και θα πέθαιναν, κλοτσώντας και ουρλιάζοντας μέσα στον τρόμο, ο Fry είχε μια αποκάλυψη. << Κάτι μέσα μου έσπασε ,>> είπε.
Ήταν το 1987 και αυτό το επεισόδιο ήταν η τελική σταγόνα που προκάλεσε την μετάβαση του επιχειρηματία σε έναν τρόπο ζωής χωρίς σκληρότητα, οδηγώντας τον σε ένα ταξίδι που είχε προηγουμένως περιθωριοποιήσει σαν κτηνοτρόφος που πουλούσε κατσίκια από το αγρόκτημα της οικογένειας του. Η γυναίκα του, Debbie, που ήταν χορτοφάγος, άρχισε να φυτεύει τον σπόρο της συνείδησης λίγο μετά αφότου γνωρίστηκαν, και η τότε τρίχρονη κόρη του, Tammy, γεννημένη χορτοφάγος, ερέθιζε την συνείδηση του με τις ερωτήσεις της σχετικά με το γιατί οι άνθρωποι σκοτώνουν τα ζώα. << Η Debbie έδινε ονόματα στα κατσίκια και δενόταν με κάποια μέλη του κοπαδιού, χωρίζοντας τα από αυτά που θα πήγαιναν στην αγορά,>> λέει ο Fly, ο οποίος μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα ζαχαροκάλαμου στην αγροτική Zululand την δεκαετία του πενήντα. << Ήταν κάθε άλλο παρά ιδανικό αλλά προσπαθούσα να μας ζήσω. Σαν κρεατοφάγος δεν ήξερα κάτι καλύτερο. Δεν συνειδητοποιούσα ότι τα ζώα μπορούν να υποφέρουν. Με ένοιαζαν μόνο τα χρήματα. Αφότου είδα το εσωτερικό από τη βιομηχανική εγκατάσταση για γουρούνια που είχα χτίσει, δεν μπορούσα να συνεχίσω άλλο. Τα πάντα τα οποία πίστευαν η Debbie και η Tammy έγιναν ξεκάθαρα: Όλες οι ζωές ήταν πολύτιμες και μπορούσα να ζήσω χωρίς να πρέπει να θυσιάσω την ζωή κάποιου άλλου.>>
Αφού πήρε την απόφαση να γίνει χορτοφάγος (και μετέπειτα βίγκαν), ο Fry άρχισε να πειραματίζεται στην οικογενειακή κουζίνα για να δημιουργήσει εναλλακτικές με πρωτεΐνη για προσωπική κατανάλωση. <<Ήξερα ότι έπρεπε να δημιουργήσω μια εναλλακτική που θα απολάμβανα, ειδάλλως μπορεί να μην είχα καταφέρει με επιτυχία να παραμείνω χορτοφάγος,>> παραδέχεται.
Όταν η οικογένεια και οι φίλοι του δοκίμασαν και ζήτησαν τα προϊόντα – που αρχικά ήταν λουκάνικο, χοτ ντογκ και μπέργκερ – ο Fry συνειδητοποίησε την πιθανή επαγγελματική ευκαιρία. Όπως κάθε επιχείρηση που είναι στο ξεκίνημα, υπήρχαν προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένου το γεγονός ότι ήταν το 1991, όταν η εταιρεία The Fry Family Food Company καταχωρήθηκε, δεν υπήρχε σχεδόν καμία αγορά για βίγκαν προϊόντα στην Νότια Αφρική. <<Χρειάστηκε να περάσουμε ώρες κάνοντας ενημέρωση και δείχνοντας στους ανθρώπους πόσο νόστιμα μπορούν να είναι τα φυτικά κρέατα και πόσο εύκολη θα μπορούσε να είναι η μετάβαση σε μία χορτοφαγική διατροφή,>> λέει ο Fry. <<Αυτό σήμαινε σαββατοκύριακα σε λαϊκές, events, και εκθέσεις – κάθε σαββατοκύριακο.>>
Η άνοδος σε επιχείρηση τροφίμων από σπιτική κουζίνα είχε επίσης προκλήσεις. <<Επειδή ο βιγκανισμός δεν ήταν στον χάρτη τότε, δεν υπήρχαν άνθρωποι που μου χτυπούσαν την πόρτα για να επενδύσουν στην βίγκαν επιχείρηση μου,>> λέει ο Fry. <<Έπρεπε να ξεκινήσουμε με τίποτα από την αρχή.>>
Δεν υπήρχε μηχάνημα που να αντικαθιστούσε την δουλειά που έκανε ο Fry στην οικιακή του κουζίνα, οπότε κάθε κομμάτι εξοπλισμού που αγόραζε ήταν προσαρμοσμένο στο σχεδιασμό και την λειτουργικότητα του. Ο Fry μελετούσε τα εγχειρίδια για να μάθει πώς να φροντίζει και να επιδιορθώνει τα μηχανήματα ο ίδιος. <<Ήθελα να κάνω ακριβώς αυτό που είχα αναπτύξει στο σπίτι χρησιμοποιώντας κυρίως τα χέρια μου, οπότε αυτό ήταν αρκετά περίπλοκο και απαίτησε πολλές ‘δοκιμασμένες και αποτυχημένες’ προσπάθειες και χρόνια με άγρυπνες νύχτες,>> λέει. <<Δεν είχαμε ούτε συσκευασίες, ούτε ηλεκτρονική σελίδα, ούτε εργοστάσιο ή εξοπλισμό, ούτε αποθηκευτικούς χώρους , και δεν είχαμε υπαλλήλους όταν πήραμε την πρώτη μας παραγγελία από έναν πωλητή λιανικής στη Νότια Αφρική με μόλις τρεις μήνες για να παραδώσουμε σε 600 καταστήματα. Ήταν μια τεράστια πρόκληση αλλά την ξεπέρασα με την Debbie στο πλευρό μου.>>
Η Fry’s έχει μεγαλώσει οργανικά και με γρήγορους ρυθμούς, χωρίς δανεικά χρήματα για να επεκταθεί. <<Ο απλός κανόνας στην ζωή μου είναι ότι αν δεν έχω λεφτά για κάτι, δεν το θέλω,>> λέει ο Fry.
Η εταιρεία έστειλε το πρώτο εμπορευματοκιβώτιο εξαγωγής στην Αυστραλία το 1998, και μετά στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Βέλγιο την επόμενη χρονιά.
Το 2009 άνοιξε το πρώτο προσαρμοσμένο κατασκευαστικά εργοστάσιο στο Durban. Οι 5000 τ. μ. εγκαταστάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις πλήρους απασχόλησης, απασχολούν σήμερα περισσότερους 400 υπαλλήλους οι οποίοι μπορούν να κάνουν διάφορα μαθήματα για να καλυτερεύσουν τις τεχνικές τους χωρίς κόστος. <<Έχουμε διαλέξει υπαλλήλους αντί να κάνουμε ολική μηχανοποίηση της διαδικασίας μας, γιατί απλά αγαπάμε το γεγονός ότι μπορούμε να προσλάβουμε ανθρώπους που πραγματικά χρειάζονται το εισόδημα,>> λέει ο Fry. <<Μερικοί από το προσωπικό μας είναι υπεύθυνοι για την διατροφή για πάνω από 13 στόματα στο σπιτικό τους, καθώς πάνω από το 50% των Νοτιοαφρικανών είναι άνεργοι. Το προσωπικό μας είναι μια προέκταση της οικογένειας μας. Κάποιοι από αυτούς είναι μαζί μας πάνω από 20 χρόνια. Λειτουργούμε μια ηθική επιχείρηση – το προσωπικό μας αμείβεται καλά, και οι συνθήκες εργασίας είναι εξαιρετικές. Φαίνεται εξάλλου, επειδή μόλις μπεις στο εργοστάσιο μας, συνήθως θα συναντήσεις όμορφα τραγούδια και λίγο χορό επίσης.>>
Η Fry’s παράγει 35 τόνους φαγητού τη μέρα στην εγκατάσταση της Νότιας Αφρικής και άλλους 5 τόνους στην κατασκευαστική που λειτουργεί με σύμβαση στο Cornwall στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ποικιλία από παραπάνω από 35 προϊόντα, το καθένα από τα οποία χρειάζεται διαφορετική τεχνολογία για να δημιουργήσει ξεχωριστές υφές και γεύσεις, έχει επεκταθεί να περιέχει σνίτσελ, πίτες, ψητά, λωρίδες, παγωτό καρύδας και μιξ δημητριακών. Αυτά πουλιούνται σε περίπου 12.000 καταστήματα σε πάνω από 30 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων σούπερ μάρκετ Coles και Woolworths στην Αυστραλία όπου η εταιρεία εδρεύει από το 2014, και θα κυκλοφορήσει σε μεγάλα καταστήματα λιανικής στις ΗΠΑ αργότερα μέσα στο χρόνο.
Ένα διαφορετικό είδος ισολογισμού
Σύμφωνα με τον Fry, η εταιρεία έχει σταθερή ανοδική αύξηση του 25% κάθε χρόνο σε πωλήσεις. Ωστόσο, ενώ ο Fry αναγνωρίζει ότι μια επιχείρηση πρέπει να είναι κερδοφόρα για να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει, η εταιρεία μετράει την επιτυχία της με ένα διαφορετικό σύνολο στοιχειών στον ισολογισμό της: Πόσα πολλά ζώα έχουν σωθεί από τη σφαγή κάθε χρόνο από άτομα που τρώνε προϊόντα Fry’s αντί για ζωικά. << Χοντρικά ο όγκος μεταφράζεται στο ότι σώζονται 20 εκατομμύρια κότες, 18.000 αγελάδες και 75.000 γουρούνια,>> λέει ο Fry. <<Έτσι μετράμε την πραγματική μας επιτυχία.>>
Η μεγαλύτερη πρόκληση της εταιρείας αυτή τη στιγμή είναι να αντιμετωπίσει τις μεγάλες εταιρείες που παρασκευάζουν τα δικά τους βίγκαν προϊόντα και έχουν το πλεονέκτημα να έχουν περισσότερους πόρους για να τα υποστηρίζουν και να τα προωθούν. Έως και σήμερα, η Fry’s έχει παραμείνει μια οικογενειακή επιχείρηση, πλέον δεύτερης γενιάς, αν και ο Fry είναι ανοιχτός στο να φέρει τους σωστούς επενδυτές για την προώθηση στις ΗΠΑ. <<Είμαστε λίγο ανορθόδοξοι σε αυτό γιατί οδηγούμαστε από τον σκοπό και το πάθος σε αντίθεση με τα δολάρια,>> λέει. Γι’αυτό τον λόγο, η εταιρεία στηρίζει διάφορες φιλανθρωπίες, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις και οργανώσεις καμπάνιας, συμπεριλαμβανομένων καταφύγια ζώων, την πρωτοβουλία Veganuary και τους Sea Shepherd. Επίσης υποστηρίζει προγράμματα σίτισης στην Νότια Αφρική και παρέχει δοχεία μεταφοράς για διαφορά projects μικρών επιχειρήσεων στην κοινότητα του Durban. H Fry´s επίσης ξεκίνησε την Δευτέρα χωρίς κρέας στην Νότια Αφρική και στην Αυστραλία σαν τρόπο ενημέρωσης του κόσμου για το αντίκτυπο της χορτοφαγίας στα ζώα, στο περιβάλλον και στην προσωπική υγεία και ευεξία.
Σαν CEO, o Fry αυτές τις μέρες περνάει τον περισσότερο χρόνο του αναπτύσσοντας νέα προϊόντα και ηγείται την διεθνή ανάπτυξη της επιχείρησης. Λέει πως το μυστικό της επιτυχία κάθε επιχειρηματία είναι τα τρία C όπως τα φωνάζει: Concentration (συγκέντρωση), consistency (συνέπεια) και co-operation. <<Η συγκέντρωση είναι να εστιάζεις στην τρέχουσα δραστηριότητα σου ή στο παρόν χωρίς να αγχώνεσαι ή να εστιάζεις στο παρελθόν ή το μέλλον,>> εξηγεί . << Η συνέπεια είναι η ικανότητα του να στοχεύεις τις πράξεις σου προς τον στόχο ή το όραμα που έχεις βάλει σκοπό να καταφέρεις. Και η συνεργασία σημαίνει να δουλεύεις με τους άλλους. Δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα το σημαντικό αν είσαι μόνος σου. Χρειάζεσαι συνεργάτες που μοιράζονται το όραμα σου και θέλουν να πάρουν μέρος στις προσπάθειες σου. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους ή οργανώσεις, η επιτυχία της Fry’s δεν θα είχε υπάρξει δυνατή.>>
Ο Fry – που κάποτε έπαιζε σε μια μπάντα στα κρυφά όταν ήταν νέος μιας και ένα από τα μέλη ήταν έγχρωμο και οι νόμοι του απαρτχάιντ απαγόρευαν την μίξη των φυλών – επίσης ενθαρρύνει άλλους επιχειρηματίες να βάζουν τις αρχές πριν τα κέρδη. <<Επικεντρωθείτε σε κάτι που θα ωφελήσει το κοινό καλό, να είστε παθιασμένοι με αυτό και θα σας βγει σε καλό,>> συμβουλεύει. <<Αγόρασα και πούλησα εκατοντάδες ζώα για σφαγή σαν κτηνοτρόφος, και πέρασα τα τελευταία 20 χρόνια να το μετανιώνω και να προσπαθώ να κάνω την διαφορά. Νιώθω σαν να με έχουν επιλέξει να κάνω αυτή την δουλειά.>>
Πηγή: Forbes
Μετάφραση: Αριάνα Ανδρεοπούλου
Διαβάστε εδώ κι άλλες ιστορίες πρώην κτηνοτρόφων που είναι πλέον βίγκαν ακτιβιστές!