Αυτή είναι η ιστορία του David. Ο σκύλος του, ο Beckett, πέθανε από ασφυξία από ένα σακουλάκι από πατατάκια, την νύχτα της 17ης Μαΐου του 2017. Παρακαλώ να διαβάσετε προσεκτικά, καθώς αυτό θα μπορούσε να σώσει τις ζωές άλλων κατοικίδιων.
«Ξύπνησα εκείνη την μέρα γύρω στις 3 πμ και συνειδητοποίησα πως ο Beckett δεν ήταν στο κρεβάτι με εμένα και την γυναίκα μου. Αυτό ήταν πολύ περίεργο μιας και το να τρυπώνει κάτω από τα σκεπάσματα, όπως συνηθίζουν να κάνουν τα dachshunds, ήταν το αγαπημένο του πράγμα στον κόσμο, και ερχόταν δεύτερο μόνο μετά το φαγητό. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα είχαμε αρχίσει ένα μεγάλο σχέδιο ανακαίνισης και η πρώτη μου σκέψη ήταν πως ο φράχτης της πίσω αυλής είχε παραβιαστεί. Αφού έτρεξα σε όλη την γειτονιά μέσα στον πανικό, ψάχνοντας παντού και μη βρίσκοντας τίποτα, γύρισα στο σπίτι. Εκεί ο φακός μου επιτέλους βρήκε το άψυχο σώμα του κάτω από ένα δέντρο στην πίσω αυλή. Ήταν κρύος και άκαμπτος και ένα σακουλάκι Cheeto ήταν τυλιγμένο σφιχτά γύρω από το κεφάλι του. Πιθανόν να ήταν νεκρός κάποιες ώρες.
Δεν ξέρω από πού ήρθε το σακουλάκι από τα Cheeto, αλλά υποθέτω πως ήρθε από το συνεργείο ανακαίνισης. Ήταν μια δουλειά τριών ημερών οπότε τα παιδιά είχαν αφήσει τα εργαλεία τους, τα αλυσοπρίονα τους, καθώς και ένα πακέτο με 12 Pepsi σε ένα τακτοποιημένο σωρό σε μια γωνία της αυλής. Είχα βγάλει φωτογραφίες από την πρόοδο νωρίτερα εκείνο το απόγευμα αφού είχαν φύγει, αλλά πουθενά σε αυτές τις φωτογραφίες δεν βλέπω το σακουλάκι από τα Cheeto. Ίσως ήταν στο σωρό και ο Beckett το ξέθαψε; Ίσως το φύσηξε ο αέρας από την αυλή των γειτόνων; Αυτό που ξέρω είναι πως η γυναίκα μου και εγώ δεν τρώμε Cheeto, οπότε δεν ήρθε από εμάς.
Αναρωτιέμαι συχνά από εκείνη την νύχτα, Ακόμα και αν είχα δει ένα σακουλάκι Cheeto, θα το είχα μαζέψει; Μπορεί; Μπορεί και όχι; Εκείνη την περίοδο, δεν είχα ιδέα πως ένα ζώο μπορεί να πάθει ασφυξία μέσα σε ένα από αυτά. Δεν ήταν παρά μόνο μετά τον θάνατο του Beckett που έμαθα το ατυχές μάθημα πως ο θάνατος από σακουλάκι από πατατάκια δεν είναι ένας ασυνήθιστος τρόπος για να πεθάνει ένα κατοικίδιο. Ο θάνατος του Beckett δεν ήταν τυχαίος, ή ένα φρικιαστικό ατύχημα, και αυτό επειδή αντίστοιχα περιστατικά συμβαίνουν πολύ συχνά.
«Πολλές από αυτές τις σακούλες», όπως αναφέρεται στο PreventPetSuffocation.com, «είναι φτιαγμένες από ένα δυνατό υλικό που μοιάζει με πλαστικό το οποίο βοηθάει να κρατιούνται τα σνακ πιο φρέσκα. Όταν ένα σκυλί από περιέργεια βάζει το κεφάλι του μέσα στο σακουλάκι ψάχνοντας για εναπομένοντα ψίχουλα, το σακουλάκι δημιουργεί μια σφράγιση τύπου κενού αέρος γύρω από το λαιμό του σκύλου. Καθώς προσπαθεί να αναπνεύσει, το σακουλάκι σφίγγεται γύρω από τον λαιμό του, κόβοντας το οξυγόνο.»
Η Bonnie Harlan, ιδρύτρια του PreventPetSuffocation.com, άρχισε την καμπάνια ευαισθητοποίησης αφού ο σκύλος της, Blue, πέθανε μέσα σε ένα σακουλάκι από πατατάκια πριν από πέντε χρόνια. Η ιστοσελίδα της εμπεριέχει έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό εικόνων και μαρτυριών από εκατοντάδες ανθρώπους των οποίων τα κατοικίδια ζώα έπεσαν θύματα στα σακουλάκια από πατατάκια.
«Πως το αντιμετωπίζεις όταν ακούς όλες αυτές τις φρικτές ιστορίες;» ρώτησα τη Bonnie όταν μιλήσαμε πρόσφατα στο τηλέφωνο. «Πρέπει να κάνεις ψυχοθεραπεία για να αντιμετωπίσεις όλο αυτό τον πόνο;»
«Ξέρω, θα έπρεπε να κάνω ψυχοθεραπεία,» είπε η Bonnie γελώντας σιγανά. «Με επηρεάζει ακόμα κάθε φορά που ακούω μια ιστορία και ακούω όλο τον πόνο που περνάνε αυτοί οι άνθρωποι επειδή καταλαβαίνω ακριβώς πως νιώθουν. Δεν περνάει ποτέ -το συναίσθημα, η ανάμνηση από αυτό, προσπαθώντας να δώσεις τις πρώτες βοήθειες, ακόμη και πέντε χρόνια μετά. Οπότε είναι δύσκολο, ναι. Αλλά είναι κάτι που πρέπει να γίνει.»
«Πόσο συχνά ακούς για αυτές τις τραγωδίες;» ρώτησα.
«Κρατάω μια τρέχουσα καρτέλα όλων,» είπε η Bonnie, «το όνομα τους, την ράτσα του σκύλου, πως πέθαναν, κ.λπ… Μόνο στην ιστοσελίδα μου έχω μάλλον πάνω από 300 φωτογραφίες από σκύλους, και πρέπει να προσθέσω περίπου εκατό ακόμη, αλλά κατά μέσο όρο ακούω για 3-5 σκυλιά την εβδομάδα.»
Η άσχημη πλευρά στην εκτίμηση της Bonnie είναι, πως τα νούμερα φτάνουν σχεδόν στους 800 σκύλους που πέθαναν από εντελώς αποτρέψιμους και περιττούς θανάτους. Και είναι μόνο αυτοί για τους οποίους έχει ακούσει η Bonnie.
«Δεν έχει σημασία αν ο σκύλος έχει το μέγεθος ενός τσιουάουα ή ενός μολοσσού,» συνέχισε η Bonnie, «γιατί κανένα από αυτά δεν μπορεί να πολεμήσει το να μην έχει οξυγόνο.. Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται, ‘Εμένα ο σκύλος μου είναι τόσο δυνατός που μπορεί να βγάλει αυτή την σακούλα από το κεφάλι του!’ Αλλά δεν μπορούν. Μόλις η βαλβίδα σφραγίζει γύρω από το λαιμό δεν μπορούν να την βγάλουν. Ένας ενήλικας μπορεί μεταβίας να την βγάλει τόσο σφιχτή που είναι. Δεν έχει σημασία να είναι μεγάλα ή μικρά επειδή δεν έχουν λογική, δεν σκέφτονται, ‘Ωχ, πρέπει να βγάλω αυτή την σακούλα.’ Μόλις είναι γύρω από το κεφάλι τους, αρχίζουν και πανικοβάλλονται, αρχίζουν να τρέχουν, χτυπάνε πάνω σε πράγματα -όπως έκανε ο σκύλος μου. Κατέληξε πάνω, έριξε κάτω πολλά πράγματα, και πολλές φορές θα χάσουν τα σπλάχνα τους επίσης.»
Ο τελικός στόχος της Bonnie είναι να κάνει την Frito Lay και όλους τους κατασκευαστές σακούλων να βάλουν προειδοποιητικές ετικέτες στα προϊόντα τους που ενημερώνουν το κοινό για τον πιθανό κίνδυνο που τα σακουλάκια τους, δημιουργούν στα κατοικίδια ζώα. Μπορείτε να βρείτε το διαδικτυακό ψήφισμα στο PreventPetSuffocation.com.
«Επικοινωνώ με την Frito Lay κάποιες φορές μέσα στο χρόνο,» είπε η Bonnie. «Ξέρουν ποια είμαι. Δεν έχω εγκαταλείψει την προσπάθειά μου να λάβω προειδοποιητικές ετικέτες στα σακουλάκια με πατατάκια. Η πρόθεσή μου δεν είναι να μπω σε μια μεγάλη διαμάχη μαζί τους, αλλά να προσπαθήσω να τους πάρω με το μέρος μας. Επειδή κάνουν μεγάλο περιβαλλοντικό έργο, μιλάνε πολύ για την ανακύκλωση, οπότε γιατί να μην είναι και φιλικοί προς τα κατοικίδια ζώα; Πείτε στους ανθρώπους να κόβουν τα σακουλάκια τους, πρέπει να ξέρουν ότι αποτελούν έναν κίνδυνο ασφυξίας για τα κατοικίδια ζώα. Επειδή η Frito Lay γνωρίζει τον κίνδυνο αυτό.»
Η Frito Lay, για παράδειγμα, στέλνει κουπόνια, κάρτες δώρων και ακόμη περισσότερα πατατάκια σαν ένα τρόπο να πει συγγνώμη στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων που κάλεσαν και ανέφεραν ότι το κατοικίδιο ζώο τους πέθανε σε ένα από τα σακουλάκια τους, αλλά μέχρι στιγμής αρνήθηκαν να βάλουν προειδοποιητικές ετικέτες στη συσκευασία τους. Από τις συνομιλίες της Bonnie με την Frito Lay, υποψιάζεται ότι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν δημοσίως το ζήτημα επειδή δεν θέλουν αρνητικές υποδηλώσεις που να συνδέονται με το “φανταστικά διασκεδαστικό φαγητό” τους και δεν θέλουν να ανοιχτούν σε αγωγές με το να παραδεχτούν πως τα σακουλάκια τους αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Έτσι, σε μια πολύ συνηθισμένη εταιρική συμπεριφορά, η Frito Lay επέλεξε να αγνοήσει το ζήτημα και να βάζει το κέρδος του πάνω από τους ανθρώπους. Δεδομένου ότι η ευημερία των ζώων είναι ένα τόσο δημοφιλές θέμα στις μέρες μας, μου φαίνεται περίεργο ότι η Frito Lay δεν έχει εξετάσει το ενδεχόμενο να το μετατρέψει σε εκστρατεία μάρκετινγκ που όχι μόνο προειδοποιεί το κοινό για τον πιθανό κίνδυνο από τα σακουλάκια, αλλά παρουσιάζει την εταιρεία τους τόσο σαν φιλική προς το περιβάλλον όσο και φιλική προς τα κατοικίδια.
Beckett, Jan 7, 2006 — May 17, 2017
Έχω πει την ιστορία του Beckett σε πολλούς ανθρώπους, για να βοηθήσω στην ευαισθητοποίηση, αλλά ούτε ένα άτομο με το οποίο μίλησα δεν έχει ακούσει για τους κινδύνους από τα σακουλάκια με πατατάκια. Όπως δείχνουν οι αριθμοί, αυτό είναι ένα πολύ πραγματικό πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τον οποιονδήποτε. Ο σκύλος μας, για παράδειγμα, πέθανε από το σακουλάκι Cheeto κάποιου άλλου.
Γι’ αυτό, όταν λένε οι άνθρωποι, «Γιατί πρέπει να κόψω τα σακουλάκια, αφού δεν έχω καν δικό μου σκύλο;» Είναι για την άγρια πανίδα, τους αδέσποτους σκύλους, τον σκύλο του γείτονα» , δήλωσε ο Bonnie, «μπαίνουν σε αυλές, μπαίνουν στην παραλία, μπαίνουν στους χώρους υγειονομικής ταφής, έτσι τους προστατεύεις όλους όταν κόβεις ένα σακουλάκι».
Θεωρώ περίεργο το γεγονός ότι ως κοινωνία μάθαμε, ως επί το πλείστον, να κόβουμε τους πλαστικούς δακτυλίους έξι πακέτων για να προστατέψουμε τη θαλάσσια άγρια φύση στη μέση του ωκεανού, αλλά κανείς δεν έχει ακούσει γι ‘αυτό το επικίνδυνο σακουλάκι με πατατάκια που βρίσκεται μέσα στο σπίτι μας.
«Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι πεισματικοί με αυτό, ή να πούνε ότι είμαστε ανεύθυνοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων» είπε η Bonnie. «Το σκυλί μου δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τίποτα τέτοιο μέσα στο σπίτι μου!» Ακούμε πολλά τέτοια. Αλλά δεν μπορείτε να παρακολουθείτε το κατοικίδιο ζώο σας 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Μέχρι να γυρίσεις σπίτι ή να βγεις από το ντους ή να έρθεις από το διπλανό δωμάτιο όπου βλέπεις τηλεόραση, κοιτάς γύρω σου και λες, πού είναι ο σκύλος μου; Παίρνει μόνο λίγα λεπτά για το κατοικίδιο ζώο σας να πνιγεί σε ένα σακουλάκι από πατατάκια και να φύγει για πάντα, αλλά χρειάζονται λίγα μόνο δευτερόλεπτα για να κόψετε το σακουλάκι, και να βάλετε τα πατατάκια σε ένα μπολ, ή ότι έχετε. Η καλύτερη μας άμυνα ενάντια στην ασφυξία των κατοικίδιων ζώων είναι η ενημέρωση.»
Οπότε, να κόβετε με ένα ψαλίδι τα σακουλάκια από τα πατατάκια. Πείτε στους φίλους σας να κόβουν τα σακουλάκια με τα πατατάκια. Να κόβετε όλες τις σακούλες.»
David Carnie
Πηγή : http://blog.dogtv.com/chip-bags-can-kill/
Μετάφραση: Αριάνα Ανδρεοπούλου
* Η ομάδα της Ethos&Empathy σας προτρέπει να μην αγοράζετε τρόφιμα που βρίσκονται σε τέτοιες συσκευασίες για οικολογικούς λόγους.