Στις αρχές του έτους βρέθηκαν 25 γουρούνια, 14 ενήλικα και 11 μωρά – εγκαταλελειμμένα σε παράνομο χώρο υγειονομικής ταφής στην περιοχή της Λομβαρδίας (Cadegliano Viconago) που το πιο πιθανό είναι να ανατράφηκαν ώστε στην συνέχεια να σφαγιάζονταν παράνομα. Η περιοχή, εντελώς κρυμμένη, εξυπηρετούσε άψογα τον σκοπό αυτό και θα μπορούσε να έχει ήδη υπογράψει την τύχη άλλων γουρουνιών πριν από την ανακάλυψη του χώρου.
Τα μη ανθρώπινα ζώα βρέθηκαν βρώμικα και κακοσυντηρημένα, αλλά ζωντανά. Αμέσως μετά την επίσκεψή τους στον κτηνίατρο, μεταφέρθηκαν σε ασφαλές μέρος – σε ένα αγρόκτημα της Βεντάσκα και αποφασίστηκε, για πρώτη φορά στην Ιταλία, ότι δεν θα κατέληγαν στο σφαγείο (όπου συνήθως καταλήγουν “παραγωγικά” ζώα αφού απομακρυνθούν από παράνομο ή κακοποιητικό κάτοχο).
Οι «συνεργοί» της σωτηρίας τους ήταν ο εισαγγελέας της πόλης Βαρέζε, Lorenzo Dalla Palma μαζί με την υπηρεσία προστασίας των ζώων. Ο εισαγγελέας αποφάσισε να ενισχύσει τις νομικές διαδικασίες για την προστασία αυτών των γουρουνιών και για να τους δοθεί μια ζωή χωρίς τον κίνδυνο της ευθανασίας.
Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στην εξέλιξη της νομοθεσίας για την προστασία των μη ανθρώπινων ζώων, η οποία ισχύει και για εκείνα που προορίζονται για κατανάλωση, ο Lorenzo Dalla Palma επικαλέστηκε το άρθρο 13 της Συνθήκης της Λισαβόνας (που υπογράφηκε 13/12/2007), η οποία ορίζει “την αναγνώριση ότι τα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα και ότι η ευημερία τους θα ληφθεί υπόψη ως έχει”, και που επικυρώθηκε από νομοθεσία στην Ιταλία στις 2 Αυγούστου 2008, καθώς και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Κατοικίδιων Ζώων (που υπογράφηκε 13/11/1987) στην οποία “ως ζώο συντροφιάς ορίζεται οποιοδήποτε ζώο φυλάσσεται ή προορίζεται να διατηρηθεί από τον άνθρωπο, στο νοικοκυριό του, για συντροφικότητα”, η οποία επίσης επικυρώθηκε από νομοθεσία στην Ιταλία στις 4/11/2010.
Οι νομοθεσίες αυτές επέτρεψαν στα διασωσμένα άτομα να εξεταστούν εκτός του περιοριστικού ορισμού των ζώων προς κατανάλωση και αποτρέπουν να λάβει χώρα οποιαδήποτε άλλη πιθανή μορφή εκμετάλλευσης ή βίας, δίνοντάς τους την αποζημίωση για οποιαδήποτε προηγούμενη κακομεταχείριση. Έχουν τώρα μία “δεύτερη ευκαιρία” για μια ζωή στα νέα τους σπίτια, που θα πληρεί τα δικαιώματά τους ως συναισθανόμενα όντα.
Αυτή η εξέλιξη ουσιαστικά αντιμετωπίζει τα ζώα αυτά για πρώτη φορά ως υποκείμενα αντί για αντικείμενα εκμετάλλευσης, δηλαδή για πρώτη φορά αντιμετωπίζονται ως άτομα και όχι ως ζωικό κεφάλαιο.
Πέντε εκ των 25, που είναι και αδερφές, θα μεταφερθούν στον λόφο του Learning Animals, μετά από συμφωνία του εισαγγελέα με τον Dr. Francesco De Giorgio, όπου θα ζήσουν μαζί με τα 8 άλογα, τις 7 κατσίκες, τους 3 σκύλους και την 1 γάτα που ζουν ήδη εκεί. Τα υπόλοιπα θα υιοθετηθούν από άλλες αντισπισιστικές οικογένειες.
José De Giorgio-Schoorl (συνιδρύτρια Learning Animals)
**Το Learning Animals είναι ένα ινστιτούτο επιμόρφωσης και ακτιβισμού σχετικά με την καθημερινή συνύπαρξή μας με άλλα ζώα, το οποίο ιδρύθηκε από την José De Giorgio-Schoorl και τον σύζυγό της, Dr. Francesco De Giorgiο που είναι γνωστός για την κατεύθυνση που ανέπτυξε στο πλαίσιο της μελέτης του στην γνωστική ηθολογία, ενάντια σε κάθε είδους αντικειμενοποίηση των ζώων και εν γένει κατά του σπισισμού.
Ο Francesco έγραψε μια επιστημονική-φιλοσοφική αναφορά για τον δικαστή, για να εξηγήσει τι θα ληφθεί υπόψη για τις πέντε αδελφές και να διασφαλίσει – εκτός από τις ηθολογικές ανάγκες – ότι αυτές θα έχουν την κατάλληλη φροντίδα. Ένα απόσπασμα από αυτό το κείμενο: “.. η ένταξή τους στη ζωική διάσταση θα είναι προοδευτική, όχι μόνο με βάση τον σεβασμό των ηθολογικών κριτηρίων, αλλά και με την εξέταση της επιμέρους υποκειμενικότητάς τους και των ατομικών επιθυμιών τους, συμπεριλαμβανομένου του δικού τους ρυθμού ζωής και των επιλογών τους, διασφαλίζοντας – πάντα – τον σωστό δρόμο που θα εκτιμάται ως υποκείμενο ζωής και όχι ως αντικείμενο προς κατανάλωση, ως υπερήφανο ζώο και όχι ως στερεότυπη εικόνα. Ένας ενεργός πρωταγωνιστής εμπειριών και όχι ένας απλός παθητικός δέκτης αγκαλιών .. “.
Μετάφραση: VeganWorld