Ερευνες επιβεβαιώνουν ότι υπάρχει ενα βαθύ επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ μητέρας και μωρού. Συναισθήματα τα οποία, παρόλο που δεν εκφράζοντα λεκτικά, εκφράζονται φωνητικά. Τι σημαίνει αυτο; Πιστεύω πως σημαίνει ότι αυτή η θεωρία που κάποτε αποτελούσε απλώς μια θεωρία, ενώ τώρα ένα αποδεδειγμένο γεγονός, υποδεικνύει κάτι που δεν μπορούμε απλώς να αγνοήσουμε.
Πώς μπορούμε να δικαιολογούμε το να σφαγιάζει κανείς ένα πλάσμα που είναι εξαιρετικά συναισθηματικά έξυπνο, θρέφει αισθήματα και ανησυχία για τα μικρά του, και μπορεί να το επιδείξει καθαρά σε μας για να το δούμε; Δε θα έπρεπε να λαμβάνουν φροντίδα και προστασία, εκτίμηση και αγάπη; Οταν ένα μωρό μοσχαράκι απομακρύνεται από τη μητέρα του, το μοσχαράκι κλαίει αδιάκοπα και η μητέρα φωνάζει και οδύρεται σε πλήρη απελπισία.
Αυτό είναι επίσης ένα τεράστιο πρόβλημα και στη βιομήχανια παραγωγής γαλακτος. Δεν σφαγιάζονται ζώα για το κρέας τους μόνο.
Ο Ciaran Moran, ένας δημοσιογράφος απ’το agriland.ie και συνεργάτης σε φάρμα βοοϊδών και προβάτων στο Ρόσκομμον, ερεύνησε αυτό το θέμα και απ’το πρόσφατο άρθρο του, ανακαλύπτουμε το εξής:
Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Nottingham και του Queen Mary University of London, πέρασαν δέκα μήνες μελετώντας τους τρόπους που οι αγελάδες επικοινωνούν με τα μικρά τους, εξετάζοντας προσεκτικά ακουστικούς παράγοντες ηλικίας και φύλου.
Αναγνώρισαν δύο ξεχωριστά μητρικά ‘καλέσματα’. Οταν οι αγελάδες βρίσκονταν κοντά στα μοσχαράκια τους, επικοινωνούσαν μαζί τους χρησιμοποιώντας καλέσματα χαμηλής συχνότητας. Οταν ήταν απομακρυσμένα – εκτός οπτικής επαφής- τα καλέσματά τους ήταν δυνατότερης συχνότητας. Τα μοσχαράκια καλούσαν τις μητέρες τους όταν ήθελαν να αρχίσουν να θηλάσουν. Και όλοι οι τρεις τύποι καλεσμάτων ήταν εξατομικευμένοι – ήταν δυνατό να ξεχωρίσεις κάθε αγελάδα και κάθε μοσχαράκι από το κάλεσμα που χρησιμοποιούσαν.
Εδώ και καιρό θεωρείται πως οι αγελάδες χρησιμοποιούν μοναδικά καλέσματα για να επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει τη θεωρία – και ταυτοποιεί συγκεκριμένους τύπους καλεσμάτων ανάμεσα στη μητέρα και τα μωρά της, στα βοοειδή.
Οι ερευνητές απασχολήθηκαν με δύο κοπάδια αγελάδων ελευθέρας βοσκής σε μια φάρμα στο Radcliffe-on-Trent του Nottinghamshire. Καταγραφήσεις έγιναν χρησιμοποιώντας εξαιρετικά ευαίσθητο εξοπλισμό, συγκεντρώνοντας τόσα πολλά δεδομένα που πήρε έναν ακόμα χρόνο για να τα αναλύσουν.
Η Δρ. Mónica Padilla de la Torre προώθησε την έρευνα όταν βρισκόταν στo University of Nottingham’s School of Life Sciences.
“Η έρευνα δείχνει για πρώτη φορά πως τα ‘καλέσματα’ μητέρας-παιδιού είναι εξατομικευμένα – κάθε ζεύγος αγελάδας με το μοσχαράκι της έχουν ένα μοναδικό χαρακτηριστικό δικό τους κάλεσμα. Η ακουστική ανάλυση αποκαλύπτει επίσης ότι ορισμένες πληροφορίες μεταφέρονται ανάμεσα στα μοσχαράκια από τα καλέσματά τους- η ηλικία αλλά οχι το φύλο”, μας είπε.
“Με το να ερευνούμε τη φωνητική επικοινωνία σε συμπεριφοριστικό πλαίσιο, πέραν της επικοινωνίας ανάμεσα στις μητέρες και τα μωρά τους, περαιτέρω έρευνες θα μπορούσαν να αποκαλύψουν κάποιους φωνητικούς δείκτες ευημερίας – και έτσι πιθανόν να αλλάξει κι η πολιτική στον τομέα της φροντίδας των ζώων.”
Καθώς όλο και περισσότεροι ειδικοί, κτηνίατροι και αντιπρόσωποι για τα δικαιώματα των ζώων και ειδήμονες εξηγούν τις παρατηρήσεις τους και τις μεγάλης σημασίας έρευνές τους, οι φωνές τους δυναμώνουν και καρποφορούν για να προστατέψουν αυτά τα συναισθανόμενα όντα παρέχοντάς τους παράλληλα με το περιβάλλον τους,την ασφάλεια και την ιατρική φροντίδα που αξίζουν.
Νομίζω πως όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε πια, αφού μάθαμε για την στενή σχέση που έχουν αυτά τα ζώα μεταξύ τους, πως υιοθετώντας μια φυτοφαγική διατροφή είναι η καλύτερη επιλογή για όλους μας.
Πηγή: http://worldanimalnews.com/new-study-confirms-mother-cows-individual-calls-calves/
Ευχαριστούμε πολύ την Λιλύ Καρατζέρη για τη μετάφραση!