Tο Ινστιτούτο Sentience ιδρύθηκε πριν από περίπου ένα χρόνο και είμαστε ευτυχείς να πούμε ότι έχουμε παρατηρήσει μια πολύ θετική ανταπόκριση από την κοινότητα της υπεράσπισης των ζώων. Το είδαμε επίσης σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση που απευθυνόταν σε αποτελεσματικούς ηγέτες υπεράσπισης των ζώων, οι οποίοι ρωτήθηκαν τι σκέφτονται για την υπάρχουσα έρευνα μας και τι έρευνα θα πρέπει να κάνουμε στο μέλλον. [1]
Ενώ αυτή η θετικότητα είναι καλή, ανησυχούμε πως η έλλειψη κριτικής και η αντίσταση δείχνει πως δεν πλαισιώνουμε αρκετά καλά τα συμπεράσματά μας. Υπάρχουν κάποιες μεγάλες αλλαγές που θα θέλαμε να δούμε στο κίνημα και εάν αφιερώναμε αρκετή προσοχή σε αυτές, πιστεύουμε ότι είτε θα βλέπαμε ομάδες που τις εφαρμόζουν, είτε θα συναντούσαμε περισσότερη αντίσταση και κριτική.
Επομένως, χρησιμοποιούμε αυτήν την ανάρτηση για να γίνουμε πιο προκλητικοί απ’ ότι έχουμε υπάρξει έως τώρα. Για να είμαστε σαφείς, πιστεύουμε ότι το κίνημα κατά της κτηνοτροφίας κάνει ήδη φανταστική, άκρως αποτελεσματική δουλειά γενικά. Ο χαρακτήρας αυτής της ανάρτησης δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι εννοεί κάτι διαφορετικό. Ωστόσο, βλέπουμε αρκετό περιθώριο για να γίνει το κίνημα ακόμα πιο αποτελεσματικό.
Συγκεκριμένα, θέλουμε να επισημάνουμε τρεις μεγάλες αλλαγές που το κίνημα πρέπει να εφαρμόσει, οι οποίες φαίνονται σημαντικές (λαμβάνοντας τες σοβαρά υπόψη, θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα στους υπερασπιστές να κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά), μη προφανείς (έχουν προκύψει από την εκτεταμένη έρευνα, παρά από την κοινή λογική και τα άμεσα διαθέσιμα στοιχεία [2]), μακροπρόθεσμες (δεν πρόκειται μόνο για τα επόμενα χρόνια, αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες και αργότερα) και όχι αρκετά υπό συζήτηση στο κίνημα κατά της εκτροφής.
1. Μετακίνηση από μια μεμονωμένη εστίαση σε μια θεσμική εστίαση.
Πρέπει να μεταβάλλουμε πάνω από το 50% των πόρων και των μηνυμάτων που χρησιμοποιούμε σήμερα για να προωθήσουμε τις μεμονωμένες αλλαγές (δηλαδή να αλλάξουμε ατομικά τις διατροφικές συνήθειες, όπως τη μετάβαση τους στο βιγκανισμό ή πειραματικά), ώστε αντί αυτών να αλλάξουμε τους θεσμούς (αλλαγή κυβερνήσεων, εταιρειών, ΜΚΟ και κοινωνικών κανόνων). Πιστεύουμε ότι η έντονη εστίαση στην ατομική κατανάλωση που βλέπουμε σήμερα στο κίνημα αποτυγχάνει στο να αξιοποιήσει πλήρως την κοινή γνώμη και προκαλεί την άμυνα και την αντίθεση του κοινού, ενώ η μεγαλύτερη εστίαση στα θεσμικά όργανα θα οδηγήσει πιθανότατα σε ταχύτερη πρόοδο.
2. Παύση χρήσης τεχνασμάτων όπως, σεξουαλικές εικόνες γυναικών και χαριτωμένα, καρτουνίστικα κοστούμια ζώων.
Παρότι συγκεντρώνουν μεγάλη προσοχή, αναμένουμε από αυτά να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό στο κίνημα, υποβαθμίζοντας τα ζωικά ζητήματα, ενισχύοντας την έννοια της υπεράσπισης των ζώων ως ένα μη σοβαρό, μικρότερης αξίας κοινωνικό ζήτημα και «γκρεμίζοντας» γέφυρες ή φέρνοντάς το σε κόντρα με άλλα κοινωνικά κινήματα.
3. Διατήρηση μιας ηθικής εστίασης όταν προωθείται η δίχως ζώα τεχνολογία τροφίμων.
Αυτό είναι σημαντικό μεσοπρόθεσμα για να διασφαλιστεί ότι το κοινό βλέπει αυτά τα τρόφιμα ως απαραίτητα για την βελτίωση της κοινωνίας, αντί για αυξημένα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και μακροπρόθεσμα για να βοηθήσουν στην επέκταση του κύκλου της ανθρωπότητας, μειώνοντας την πιθανότητα άλλα όντα να βασανιστούν στο μέλλον.
Κάθε μία από αυτές συζητείται επίσης στη σελίδα «Περιλήψεις θεμελιωδών ερωτήσεων», η οποία συγκεντρώνει τα υπάρχοντα στοιχεία για ποικίλες σημαντικές ερωτήσεις σχετικά με την αποτελεσματική υπεράσπιση των ζώων.
1. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΗ ΕΣΤΙΑΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΘΕΣΜΙΚΗ ΕΣΤΙΑΣΗ.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Εδώ υπάρχουν δύο κατηγορίες αλλαγών που θα θέλαμε να δούμε:
Πρώτον, τα περισσότερα μηνύματα (π.χ οι λέξεις σε ένα φυλλάδιο, ένα βίντεο στο YouTube ή μια δημοσίευση στα κοινωνικά μέσα) που ενθαρρύνουν επί του παρόντος την ατομική αλλαγή διατροφής (π.χ. «Γίνε vegan», «Αφήστε τα ζώα μακριά από το πιάτο σας») θα έπρεπε να υποστηρίζουν τη θεσμική αλλαγή (π.χ. «Τέλος στην κτηνοτροφία», «Κάνετε τα σφαγεία παρελθόν», «Βοηθήστε μας να μειώσουμε την κατανάλωση κρέατος κατά 50% μέχρι το 2050»).
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν συμβουλές για την ατομική αλλαγή διατροφής. Στην τελευταία σελίδα ενός φυλλαδίου, για παράδειγμα, ίσως είναι καλύτερο να προσφέρετε μερικές συγκεκριμένες προσκλήσεις για δράση, μία από τις οποίες μπορεί να είναι η ατομική αλλαγή διατροφής. Άλλες μπορεί να είναι: «Συμμετοχή στη διαμαρτυρία μας που ζητάει από τη Walmart να βελτιώσει τη συμπεριφορά της προς τα κοτόπουλα», «Υπογράψτε αυτήν την αναφορά ζητώντας από την McDonald’s να αντικαταστήσει τις κοτομπουκιές της με φυτικές εναλλακτικές λύσεις» ,«Υποστηρίξτε αυτή την πρωτοβουλία ψηφίζοντας για την απαγόρευση της εργοστασιακής εκτροφής» ή «Επισκεφθείτε αυτήν τη διεύθυνση URL για να βρείτε μια οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων στην πόλη σας που κανονίζει τακτικές συναντήσεις».
Δεύτερον, θα θέλαμε να δούμε σημαντικά μικρότερη εστίαση στις τακτικές υπεράσπισης που λειτουργούν με το να πείθουν άτομα ένα προς ένα, για να αλλάξουν την κατανάλωσή τους. Τα κυριότερα παραδείγματα εδώ είναι οι διαδικτυακές διαφημίσεις και τα φυλλάδια που απευθύνονται σε διατροφή, αν και μια αξιοσημείωτη εξαίρεση είναι ότι η χρήση φυλλαδίων χρησιμοποιείται συχνά με επιτυχία για να ενδυναμώσει την ακτιβιστική κοινότητα, όπως το να πείσει τους vegans να συμμετέχουν στον ακτιβισμό για πρώτη φορά. Φυσικά, αυτά τα φυλλάδια θα μπορούσαν και πάλι να δίνουν περισσότερη έμφαση σε μηνύματα που επικεντρώνονται σε θεσμικά όργανα, όπως είναι οι κλήσεις υποστήριξης μιας τρέχουσας πολιτικής ή εταιρικής καμπάνιας.
Θα θέλαμε να δούμε ότι οι περισσότεροι από τους πόρους που εισέρχονται αυτή τη στιγμή σε αυτές τις τακτικές, να πηγαίνουν στις τακτικές που επικεντρώνονται στα μεταβαλλόμενα θεσμικά όργανα: τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις, τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και την κοινωνία ως σύνολο. Για παράδειγμα, αυτοί οι πόροι θα μπορούσαν να δαπανηθούν σε καμπάνιες ώστε οι εταιρίες να παράγουν περισσότερες φυτικές επιλογές, να προωθήσουν νόμους για τη βελτίωση και την επιβολή των προτύπων καλής διαβίωσης των ζώων ή για να απαγορεύσουν την εργοστασιακή εκτροφή, ή να χρησιμοποιηθούν σε μέσα όπως ντοκιμαντέρ, βιβλία, άρθρα και μη λογοτεχνικών έργων που επιθυμούν να πυροδοτήσουν συζητήσεις στην κοινωνία σχετικά με τα ζητήματα την εκτροφής ζώων. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν πιθανώς κάποια επίδραση στην ατομική διατροφή, αλλά τους δίνουμε προτεραιότητα με βάση την ικανότητά τους να διευκολύνουν τις συζητήσεις και να δημιουργούν «κοινή γνώμη», που είναι χρήσιμη για μελλοντική υπεράσπιση. Για παράδειγμα, οι έρευνες που διεισδύουν, έχουν γίνει κοινή γνώση υπό την έννοια ότι ένας βίγκαν μπορεί να εξηγήσει την επιλογή διατροφής του λέγοντας: «Έχω δει πολλά από τα βίντεο που ερευνούν την παραγωγή κρέατος» και οι περισσότεροι άνθρωποι θα καταλάβουν σε τι αναφέρεται.
ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Υπάρχει πολύ περισσότερη δημόσια στήριξη για τη θεσμική αλλαγή, από την προθυμία να αλλάξουν μεμονωμένες συνήθειες.
Περίπου το 2% των ενηλίκων των ΗΠΑ ακολουθούν μια χορτοφαγική διατροφή και λιγότερο από το 10% αυτοπροσδιορίζονται ως χορτοφάγοι. Ωστόσο, περίπου το 47% υποστηρίζει την απαγόρευση των σφαγείων και περίπου το 33% υποστηρίζει την απαγόρευση της κτηνοτροφίας. Ομοίως, μόνο ένας αριθμός ενήλικων των ΗΠΑ φαίνεται να επιλέγει οργανικά (~1,5% φρέσκο κόκκινο κρέας, από ζώο που έχει τραφεί με χορτάρι(~ 0,9% φρέσκο κόκκινο κρέας) ή άλλα ειδικά ζωικά προϊόντα (π.χ. ~ 6% αυγά από κότες ελευθέρας βοσκής, πριν από το κύμα των εταιρικών πολιτικών το 2016 [3]). Ωστόσο, πάνω από το 70% του ίδιου πληθυσμού στηρίζει την πολιτική για την καλή μεταχείριση των ζώων, όπως η ελεύθερη βοσκή και η βραδύτερη ανάπτυξη, και σταθερά πάνω από το 50% στηρίζει με πραγματικά ψηφοδέλτια [4]. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η κρατική στήριξη τείνει να είναι πολύ μεγαλύτερη για θεσμικές μεταβολές, από ότι η μεμονωμένη αλλαγή προς το ίδιο αποτέλεσμα (π.χ., τέλος της κτηνοτροφίας, μετάβαση σε αυγά από κότες ελευθέρας βοσκής) και επομένως είναι ευκολότερο να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα μέσω θεσμικών αλλαγών.
Όταν σκεφτόμαστε το μεγάλο ερώτημα «Πώς τερματίζουμε την κτηνοτροφία;», φαίνεται σαφές ότι το να πεισθεί κάθε καταναλωτής να επιλέξει το να γίνει vegan είναι μάλλον αδύνατο. Αλλά δεν φαίνεται να χρειάζεται να κάνουμε το ήμισυ του πληθυσμού αυστηρά χορτοφάγους ή ακόμα και χορτοφάγους προτού να είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν μαζικά το «καθαρό κρέας», ή κάνοντας μια επιτυχή καμπάνια και ψηφίζοντας κατά της εργοστασιακής κτηνοτροφίας, των σφαγείων ή κάθε εκτροφής. Μπορεί λοιπόν να διαθέτουμε ανεπαρκώς τους πόρους μας, όταν ζητάμε από τα άτομα να αλλάξουν τη διατροφή τους, αντί να τους ζητήσουμε να μας βοηθήσουν να προωθήσουμε τη θεσμική αλλαγή.
Υπάρχει πολύ περισσότερο ιστορικό θεσμικών αλλαγών.
Είναι δύσκολο να βρεθούν παραδείγματα επιτυχημένων κοινωνικών κινημάτων που επικεντρώνονται στην ατομική αλλαγή. Δύο πιθανά παραδείγματα, το Κίνημα Ελεύθερων Παραγωγών στις ΗΠΑ τον 19ο αιώνα, την εποχή κατά της δουλείας και ο «πράσινος καταναλωτισμός» στην σύγχρονη περιβαλλοντολογία, έχουν θεωρηθεί σε μεγάλο βαθμό ως αναποτελεσματικά μέσα στα ευρύτερα κινήματα τους. Πολλά κινήματα χρησιμοποίησαν με επιτυχία το μποϊκοτάζ, όπως το μποϊκοτάζ για τη ζάχαρη στο βρετανικό κίνημα κατά της δουλείας, αλλά αυτά έχουν περιορισμένο πεδίο εφαρμογής και εξυπηρετούνται, περισσότερο ή λιγότερο ρητά, σε υποστηρικτικό ρόλο σε μια ευρύτερη έκκληση για θεσμική αλλαγή.
Ωστόσο, οι εκστρατείες δημόσιας υγείας, όπως η καταπολέμηση του καπνίσματος, επικεντρώθηκαν στην ατομική αποστολή μηνυμάτων και η επιτυχία τους αποτελεί αδύναμη απόδειξη υπέρ της μεμονωμένης αλλαγής. Ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικές από την υπεράσπιση των ζώων, καθώς το κύριο όφελος της αλλαγής είναι η αύξηση της ευημερίας του καταναλωτή.
Η ανθρώπινη ψυχολογία υποδηλώνει ότι η θεσμική αλλαγή δημιουργεί περισσότερη δημόσια στήριξη.
Πρώτον, γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται με την «κατάρρευση συμπόνιας» όταν πρόκειται για μεγάλα κοινωνικά ζητήματα όπως η κτηνοτροφία. Η κυρίαρχη εξήγηση για την έλλειψη ανησυχίας είναι ότι οι απαιτήσεις για την επίλυση του προβλήματος είναι αφόρητες, οπότε οι άνθρωποι ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους για να αποφύγουν να ανησυχούν για κάτι που δεν μπορεί να λυθεί. Η μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων αντιμετωπίζει άμεσα αυτόν τον μηχανισμό εστιάζοντας στην εφικτή λύση σε ολόκληρο το ζήτημα και όχι μόνο στο να «πετάει στον κουβά» την ατομική αλλαγή της διατροφής.
Δεύτερον, η θεσμική αλλαγή βοηθά τους ανθρώπους να αισθάνονται οργή και συγκεκριμένα το συναίσθημα της «ηθικής οργής» επειδή τοποθετεί τους δράστες ως εξωτερικά μέρη ή την κοινωνία ως σύνολο, αντί για τον εαυτό τους όπως με την ατομική αλλαγή. Αυτά τα συναισθήματα φαίνονται κρίσιμα για τη δυναμική της κοινωνικής αλλαγής.
Τρίτον, η θεσμική αλλαγή μεταφέρει ευκολότερα την «κοινωνική πίεση», υποδεικνύοντας ότι πολλοί άνθρωποι εργάζονται για την αλλαγή του συστήματος και ότι απαιτεί συλλογική δράση. Η κοινωνική πίεση αποτελεί βασικό ψυχολογικό κίνητρο.
2. Παύση χρήσης τεχνασμάτων όπως, σεξουαλικές εικόνες γυναικών και χαριτωμένα, καρτουνίστικα κοστούμια ζώων.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Υπάρχουν διάφορες τακτικές που χρησιμοποιούνται συχνά από τους υποστηρικτές των ζώων φάρμας, επειδή λαμβάνουν μεγάλη προσοχή, αλλά φαίνεται ότι προκαλούν τόσο αρνητική προσοχή ή παρουσιάζουν το θέμα με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι γενικά επιβλαβείς για το κίνημα κατά της κτηνοτροφίας. Θα θέλαμε το κίνημα να πάψει εντελώς να χρησιμοποιεί αυτές τις τακτικές. Συγκεκριμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν:
Η στρατηγική «το σέξι πουλάει», με αισθησιακές εικόνες / βίντεο / ήχους γυναικών για την προώθηση της χορτοφαγίας ή των δικαιωμάτων των ζώων. Αυτό είναι συνηθισμένο με πινακίδες, φυλλάδια, διαφημιστικά μηνύματα και άλλα υλικά που έχουν φωτογραφίες από γυμνές ή ελαφρώς ντυμένες γυναίκες σε αισθησιακές πόζες.
Άλλες προκλητικές τακτικές που έρχονται σε αντίθεση με άλλα σημαντικά κοινωνικά κινήματα, όπως η ευαισθητοποίηση σχετικά με τα οφέλη που προσφέρει ο βιγκανισμός στην υγεία, προκαλώντας επίπονα αστεία για τους υπέρβαρους ανθρώπους.
Τα κοστούμια εκτρεφόμενων ζώων σε σχεδόν οποιοδήποτε πλαίσιο, με πιθανές εξαιρέσεις για καταστάσεις όπου η σοβαρότητα της καλής διαβίωσης των ζώων προβάλλεται πολύ έντονα (π.χ. επί θεάτρου) ή καταστάσεις όπου οι ενδυμασίες είναι εξαιρετικά χρήσιμες για τη σύνδεση με το συγκεκριμένο ακροατήριο ( π.χ. παρουσίαση σε παιδιά δημοτικού σχολείου).
Άλλες τακτικές που περιγράφουν τους υποστηρικτές των ζώων φάρμας ως ανώριμους, ανόητους ή παράξενους, όπως το περιτύλιγμα των ακτιβιστών με αλουμινόχαρτο παριστάνοντας μπουρίτο ανθρώπινου μεγέθους. Ενώ ορισμένες από αυτές τις τακτικές τραβούν αρκετά θετική προσοχή που αξίζει τον κόπο, πολλοί είναι υπερβολικοί. Μια καλή ερώτηση για τους υποστηρικτές των ζώων είναι: «Μπορώ να φανταστώ ένα κοινωνικό κίνημα με επίκεντρο τον άνθρωπο, όπως ο αντιρατσισμός, χρησιμοποιώντας την ίδια τακτική με επιτυχία;».
ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι υποστηρικτές των ζώων φάρμας φαίνεται ότι έχουν δημιουργηθεί ή επιδεινωθεί από αυτές τις τακτικές.
Οι υποστηρικτές συχνά έρχονται αντιμέτωποι με το κοινό να λέει ότι τα θέματα που αφορούν τα ζώα είναι ασήμαντα ή λιγότερο σημαντικά από τα ανθρώπινα ζητήματα, και ότι τα δικαιώματα των ζώων συγκρούονται με άλλα κινήματα όπως ο φεμινισμός και ο αντιρατσισμός. Μετά από έρευνα αποδείχθηκε ότι το κοινό συνήθως συνδέει αυτές τις ανησυχίες με τεχνάσματα όπως οι αισθησιακές εικόνες των γυναικών και τα κοστούμια ζώων. [5] Πράγματι, φαίνεται ότι οι περισσότεροι υποστηρικτές ερωτήθηκαν, «Είστε η ΡΕΤΑ;», ερώτηση που τέθηκε με απόλυτο και απογοητευτικό τόνο. Το υποτιθέμενο πλεονέκτημα αυτών των τακτικών είναι ότι οδηγούν σε αυξημένη προσοχή, αλλά η προσοχή δεν φαίνεται να αποτελεί σημαντικό εμπόδιο του κινήματος αυτή τη στιγμή, οπότε η στάση «κάθε προβολή, είναι καλή προβολή» φαίνεται πιθανό να μας κοστίσει πάρα πολύ στη φήμη και στη θεσμική εξουσία.
Αυτές οι τακτικές δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο.
Παρόλο που όλα τα κοινωνικά κινήματα επιδιώκουν την προσοχή, κανένας δεν φαίνεται να το έχει κάνει με τεχνάσματα που τα υποβαθμίζουν, όπως χρησιμοποιούνται συχνά από τους υποστηρικτές των ζώων. Για παράδειγμα, δε γνωρίζω κανένα άλλο κίνημα, όπου οι σύμμαχοι του κινήματος των καταπιεσμένων, να ντύνονται ως μέλη της ομάδας των καταπιεσμένων, ακόμα και όταν η ομάδα των καταπιεσμένων ήταν ανίκανη να μιλήσει τόσο αποτελεσματικά (όπως τα εκτρεφόμενα ζώα που δεν είναι σε θέση να οργανωθούν στην ανθρώπινη κοινωνία). Ούτε άλλο κίνημα που να έχει χρησιμοποιήσει τόσο πολύ, αισθησιακές εικόνες γυναικών. [6] Στην πραγματικότητα, όταν φανταζόμαστε άλλα κινήματα, όπως οι άνδρες που ντύθηκαν ως γυναίκες σε μια δημόσια διαδήλωση για τα δικαιώματα των γυναικών στη δεκαετία του 1800 (ή και σήμερα, για αυτό το θέμα), φαίνεται να είναι προσβλητικό, υποτιμητικό, απογοητευτικό, περίεργο και πιθανώς πολύ αναποτελεσματικό.
Η πειραματική έρευνα υποδηλώνει ότι «Το σέξι δεν πουλάει».
Υπάρχουν κάποιες αδύναμες πειραματικές ενδείξεις, που δεν δείχνουν βελτίωση ή δείχνουν ακόμα και αρνητική επίδραση από τη σεξουαλικοποίηση, συμπεριλαμβανομένων δύο τυχαιοποιημένων δοκιμών διαφημίσεων της PETA που χρησιμοποίησε είτε σεξουαλικές, είτε μη σεξουαλικές εικόνες γυναικών, που παρέχουν άμεσες αποδείξεις ότι η στρατηγική υποχωρεί για τους υποστηρικτές των ζώων. Και οι δύο δοκιμές έδειξαν λιγότερη πρόθεση για υποστήριξη στην ΡΕΤΑ, μετά την προβολή των αισθησιακών εικόνων και βρήκαν έναν μεσολαβητικό παράγοντα της εξαθλίωσης των γυναικών.
3. Διατήρηση μια ηθικής εστίασης όταν προωθείται η δίχως ζώα τεχνολογία τροφίμων.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Πολλοί υποστηρικτές των ζώων βλέπουν σήμερα τις τεχνολογίες των τροφίμων, ειδικά το «καθαρό κρέας», ως τη χρυσή τομή για τα ζητήματα της εκτροφής. Ένα κοινό επιχείρημα είναι ότι η τιμή, η γεύση και η ευκολία είναι αυτό που πραγματικά έχει σημασία για τους καταναλωτές, οπότε αν μπορούμε απλά να νικήσουμε τα συμβατικά ζωικά προϊόντα σε αυτές τις διαστάσεις, θα πετύχουμε το τέλος της κτηνοτροφίας. Θεωρούμε ότι αυτό είναι παρατραβηγμένο, όταν οι υποστηρικτές (που περιλαμβάνουν όχι μόνο το μη κερδοσκοπικό προσωπικό, αλλά και τους δημοσιογράφους, τους επιχειρηματίες και όλους όσοι υποστηρίζουν τρόφιμα χωρίς ζωικά) εστιάζουν σε μεγάλο βαθμό στην τιμή, τη γεύση και την ευκολία. Οι υποστηρικτές θα πρέπει να συνεχίσουν να τονίζουν τα ηθικά οφέλη, ιδιαίτερα την καλή διαβίωση των ζώων, της τεχνολογίας τροφίμων χωρίς ζωικά.
Πιο συγκεκριμένα, πιστεύουμε ότι η ηθική πρέπει να είναι το κύριο μήνυμα στα περισσότερα συμφραζόμενα, παρά η τιμή, η γεύση και η ευκολία. Για παράδειγμα, σε ένα άρθρο γνώμης ή μία επιστολή στον συντάκτη που υποστηρίζει το καθαρό κρέας, τα ηθικά οφέλη θα πρέπει συνήθως να είναι πιο εμφανή, μπροστά από τα προσωπικά και εμπορικά οφέλη. (Υπάρχει εξαίρεση εδώ για δημοσιεύσεις του κλάδου, όπως ένα άρθρο για τις ζωοτροφές που απευθύνεται αποκλειστικά στους κτηνοτρόφους και τους συναφείς των βιομηχανιών).
Να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από τα κινήματα για τα ζώα φάρμας επικεντρώνονται ήδη στα ηθικά μηνύματα, έτσι αυτή η αλλαγή δεν είναι τόσο μεγάλη όσο τα δύο πρώτα. Αυτό θα εφαρμόζεται κυρίως σε εταιρείες τροφίμων χωρίς ζωικά και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς με επίκεντρο τον επιχειρηματικό τομέα, οι οποίοι επί του παρόντος επικεντρώνονται λιγότερο στα ηθικά επιχειρήματα, από αυτούς που δεν ασχολούνται με τον επιχειρηματικό τομέα. Ακόμα συμπεριλαμβάνουμε αυτήν την προτεινόμενη αλλαγή επειδή η διατήρηση της ηθικής εστίασης στην ανάπτυξη τροφών χωρίς ζώα, φαίνεται πολύ σημαντική για την εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης επιτυχίας του κινήματος.
ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Αυτό φαίνεται να κάνει περισσότερο για να δημιουργηθεί ένας κόσμος όπου οι πρακτικές εργοστασιακής κτηνοτροφίας είναι λιγότερο πιθανές. Υπάρχει μια σημαντική ανάγκη για τους υποστηρικτές των ζώων να τερματίσουν το ταχύτερο δυνατόν το κακό της κτηνοτροφίας, αλλά πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου την πιθανότητα οι μελλοντικοί άνθρωποι να προκαλέσουν πόνο σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα. Το μεγαλύτερο αντίκτυπο του τερματισμού της κτηνοτροφίας μπορεί να μην είναι η βοήθεια των εκτρεφόμενων ζώων, αλλά η δημιουργία ενός κόσμου στον οποίο ο μέγιστος πόνος είναι λιγότερο πιθανός. Λόγω αυτού, είναι πολύ σημαντικό η διασφάλιση για το τέλος της κτηνοτροφίας να είναι όσο το δυνατόν πιο επικεντρωμένη στο ηθικό κομμάτι.
Γενικά, τα κοινωνικά κινήματα έχουν καλό λόγο να επικεντρωθούν στις αξίες στις οποίες πιστεύουν περισσότερο, έστω και αν άλλες αξίες μερικές φορές φαίνονται πιο χρήσιμες. Εκτός από τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, αυτό καθιστά επίσης πιο πιθανό ότι οι αυξητικές αλλαγές είναι θετικές, όπως η μείωση του αριθμού καταστάσεων όπου οι καταναλωτές μειώνουν την κατανάλωση κόκκινου κρέατος αλλά τρώνε περισσότερα κοτόπουλα και ψάρια.
Η ηθική εστίαση είναι πιο ισχυρή για την κοινωνική αλλαγή και για την υπέρβαση των προσωπικών ανησυχιών, όπως η ανησυχία ότι η τεχνολογία τροφίμων χωρίς ζωικά είναι αφύσικη. Η υγεία, η τιμή, η γεύση και η ευκολία των τροφίμων είναι όλα σημαντικά για τις μεμονωμένες αποφάσεις αγοράς, ίσως ακόμη περισσότερο από την ηθική, αν και εξαρτάται από τον τρόπο αντίληψης καθενός γι’ αυτούς τους παράγοντες.
Ωστόσο, εάν η στρατηγική μας για την ευρεία διάδοση της υιοθέτησης του καθαρού κρέατος είναι θεσμική και όχι ατομική – όπως υποστηρίξαμε πως θα έπρεπε – τότε το να προβάλουμε το ηθικό κίνητρο για να σταματήσουμε την εργοστασιακή κτηνοτροφία και την σφαγή ζώων είναι πιθανό να είναι ένα πολύ πιο ισχυρό εργαλείο, καθώς οι άνθρωποι φαίνονται πιο εύκολα παρακινημένοι από την ηθική για να εργαστούν για την οικοδόμηση ενός κοινωνικού κινήματος και τη δημιουργία θεσμικών αλλαγών.
Ακόμη και σε ατομικό επίπεδο, αυτή είναι μια σημαντική διάκριση όταν πρόκειται να ξεπεράσουμε τις ανησυχίες ότι η νέα τεχνολογία τροφίμων χωρίς ζωικά είναι αφύσικη ή αλλιώς μη ελκυστική. Οι παράγοντες της τιμής, της γεύσης και της ευκολίας θεωρούνται σε μεγάλο βαθμό ως ασήμαντες ανησυχίες, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι συχνά πρόθυμοι να τις θυσιάσουν με βάση την προσωπική τους προτίμηση. Για παράδειγμα, εάν βλέπετε ένα φαγητό αηδιαστικό, πιθανότατα είστε διατεθειμένοι να πάρετε κάτι διαφορετικό, ακριβότερο, ίσως ακόμα λιγότερο νόστιμο.
Η ηθική είναι διαφορετική. Εάν η κοινωνία διαπιστώσει ότι ένα συγκεκριμένο προϊόν είναι ανήθικο, αυτό μπορεί να στοιχειώνει όλες τις καθημερινές ανησυχίες με τρόπο που οι άλλοι παράγοντες δεν μπορούν. Εάν η κοινωνία αναγνωρίσει την κτηνοτροφία ως ανήθικη ή ως ηθική καταστροφή, τότε θα ήταν απαράδεκτο να αγοράζουμε συμβατικά ζωικά προϊόντα απλώς και μόνο επειδή η εναλλακτική λύση φαίνεται αφύσικη, αηδιαστική ή αλλιώς μη ελκυστική. Για παράδειγμα, ο Hummers ανέπτυξε αυτό το ηθικό στίγμα στις ΗΠΑ στη δεκαετία του 2000, και το να προσάπτει σαν έναν από τους λόγους την προσωπικής προτίμηση, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί σε πολλούς κοινωνικούς κύκλους των ΗΠΑ. Βλέπουμε παρόμοια ανησυχητικά στιγματισμένα προϊόντα για τα ζώα, το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το φοινικέλαιο, η σοκολάτα και ο καφές χωρίς πιστοποιήσεις δίκαιου εμπορίου – αν και αυτές έχουν στιγματιστεί σε σχετικά μικρά τμήματα του γενικού πληθυσμού.
Αν αποφύγουμε μια ηθική εστίαση, μπαίνουμε σε μια επικίνδυνη περιοχή όπου η τεχνολογία τροφίμων χωρίς ζωικά μπορεί να θεωρηθεί ως οδηγούμενη από το κέρδος. Ανεξάρτητα από τη γνώμη σας σχετικά με τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα, είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι τα αντιπαθούν απλά επειδή βλέπουν τον κύριο κινητήριο μοχλό της τεχνολογίας των τροφίμων αυτών ως μεγάλες, αδιαφανείς εταιρείες που επιθυμούν να αυξήσουν τα κέρδη, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις στους καταναλωτές και στον πλανήτη. Επί του παρόντος, η τεχνολογία των τροφίμων χωρίς ζωικά, αποφεύγει καλά αυτήν την αντίληψη. Θεωρείται ότι οδηγείται από ακτιβιστές, προσεγμένους νέους επιχειρηματίες, και από την αυξανόμενη αντίθεση του κοινού στην εργοστασιακή κτηνοτροφία. Αυτός είναι λόγος αισιοδοξίας, αλλά πρέπει να διατηρήσουμε αυτή την ηθική εστίαση. Η εστίαση στην υγεία είναι επίσης χρήσιμη για να αποφευχθεί αυτό το μειονέκτημα, καθώς και άλλες στρατηγικές όπως η διασφάλιση των νεοσύστατων επιχειρήσεων αντί των μεγάλων εταιρειών τροφίμων είναι το πρόσωπο αυτής της αναδυόμενης βιομηχανίας.
Η εστίαση στις ηθικές ανησυχίες μειώνει την έκταση των μειονεκτημάτων που μπορούν να επικεντρωθούν, εκείνοι που διαφωνούν με τη διατροφή χωρίς ζωικά. Αυτό φαίνεται να είναι ένα σταθερό ζήτημα που αφορά τις αμφιλεγόμενες νέες τεχνολογίες. Οι υποστηρικτές επικεντρώνονται πάρα πολύ, στο επιχείρημα ότι τα μειονεκτήματα είναι ελάχιστα ή ανύπαρκτα, γεγονός που εντάσσει τη δημόσια συζήτηση ως εξής: «Είναι αυτή η τεχνολογία ασφαλής;». Αυτό κάνει τους καταναλωτές να σκεφτούν και να επικεντρωθούν στα ίδια τα μειονεκτήματα. Βρήκαμε στοιχεία που υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα στις πρόσφατες εκθέσεις μας για την πυρηνική ενέργεια [7] και τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα . [8]
[1] Μπορείτε να δείτε μια σύντομη περίληψη των αποτελεσμάτων εδώ, αν και σημειώστε ότι (i) είχαμε λιγότερους ερωτηθέντες από όσους αναμένονταν και (ii) οι περισσότεροι ερωτηθέντες δεν ήθελαν να δημοσιεύσουμε τις απαντήσεις τους, ακόμη και ανώνυμα. Ελπίζουμε να γράψουμε μια μεταγενέστερη δημοσίευση στο blog με πιο λεπτομερείς σκέψεις σχετικά με την ανατροφοδότηση της κοινότητας βάσει αυτής της έρευνας και άλλων υλικών.
[2] Νομίζω ότι ένα συγκεκριμένο λάθος της αποτελεσματικού ακτιβισμού για την υπεράσπιση των ζώων μέχρι σήμερα είναι ότι έχει επικεντρωθεί πάρα πολύ στις προφανείς στρατηγικές προτάσεις με σχεδόν καμία διαφωνία, όπως η ανάγκη των υποστηρικτών να διατηρήσουν την ισορροπία ακτιβισμός-προσωπική ζωή ή την ανάγκη χρήσης μετρήσεων.
[3] Τα στοιχεία για αυτό είναι λίγο δυσνόητα, αλλά σκεφτείτε το γράφημα σε αυτό το άρθρο που δείχνει περίπου 20 εκατομμύρια αμερικανικές κότες ελευθέρας βοσκής και το συνολικό μέγεθος κεφαλαίου των 305 εκατομμυρίων ωοτόκων ορνίθων αυτής της σελίδας.
[4] Αυτό πιθανότατα δεν πρέπει να θεωρηθεί ως ουσιαστική απόδειξη ότι οι άνθρωποι δείχνουν μεγαλύτερη υποστήριξη στις δημοσκοπήσεις παρά σε ψηφοδέλτια, διότι υπάρχουν πολλές άλλες μεταβλητές, όπως η διατύπωση ερωτήσεων και η χρονική περίοδος (π.χ. η πρώτη μέτρηση ψηφοφορίας ήταν το 2002).
[5] Δείτε για παράδειγμα:
https://www.theguardian.com/commentisfree/2010/oct/28/peta-women-meat
https://jezebel.com/peta-assholes-to-detroit-well-pay-your-water-bills-if-1610490630
https://www.salon.com/2011/02/03/peta_vegetable_sex_ad/
http://metro.co.uk/2016/04/01/is-peta-penis-shaming-with-their-latest-tweet-5788848/
[6] Αυτή η ανησυχία σχετικά με το ιστορικό προηγούμενο της σεξουαλικοποίησης και των τεχνασμάτων σχετίζεται με μια ανησυχία για το ιστορικό προηγούμενο μιας εστίασης στους καταναλωτές. Φαίνεται σπάνιο, τα επιτυχημένα κινήματα να παρουσιαστούν ως καταναλωτική τάση, με τον τρόπο των υποστηρικτών των εκτρεφόμενων ζώων.
[7] «Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από το ότι κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μειώσουμε την πιθανότητα συμβάντων ασφάλειας με το καθαρό κρέας, είναι μια υγιής στρατηγική για να αποφύγουμε το να έρθουμε σε επαφή με κινδύνους ασφάλειας του καθαρού κρέατος, ακόμη και σε μια προσπάθεια να τους εξαλείψουμε και να επικεντρωθούμε στις θετικές πτυχές του και όχι τις προϋπάρχουσες ανησυχίες και να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με περιστατικά που θα επιβεβαιώνουν τις προϋπάρχουσες ανησυχίες ». J. Mohorcich, «Τι μπορεί να μας διδάξει η πυρηνική ενέργεια για τη θεσμική υιοθέτηση καθαρού κρέατος; »
[8] «Η επικέντρωση στις θετικές πτυχές μιας τεχνολογίας, ήταν πιο επιτυχημένη για την ενθάρρυνση της υιοθέτησής της, από το να επικεντρωθεί στην ανταπόκριση των αρνητικών αντιλήψεων. » J. Mohorcich, «Τι μπορεί να μας διδάξει η υιοθέτηση των γενετικώς τροποποιημένων τροφίμων για την υιοθέτηση άλλων τεχνολογιών τροφίμων; »
Πηγή: Sentience institute
Ευχαριστούμε πολύ για την μετάφραση την Φιλία Ανδρεαδάκη