Από την ημέρα που μάθαμε ότι καίγεται ο Αμαζόνιος, τα posts από τους βίγκαν ακτιβιστές αλλά και οι δημοσιεύσεις από εφημερίδες που στοχοποιούν την κατανάλωση κρέατος για τις καταστροφικές πυρκαγιές, δίνουν και παίρνουν (ενδεικτικά δείτε εδώ και εδώ) και κάπως έτσι οι βίγκαν ακτιβιστές εκμεταλλεύονται την κατάσταση αυτή για να προωθήσουν για ακόμη μια φορά την πολιτική “Go vegan” που νομίζουν ότι θα φέρει την απελευθέρωση των ζώων (κάτι που έχω εξηγήσει στο παρελθόν γιατί δεν είναι αληθές καθώς επίσης και μια Αυστραλιανή αντισπισιστικη πρωτοβουλία έχει κάνει πολύ πιο σχολαστικά από εμένα, αλλά και πολιτικοί ακτιβιστές από Αμερική & Γαλλία – κάποιοι μάλιστα με προκλητικό τίτλο περί μποϋκοτάζ στον βιγκανισμό – πραγματεία που έσπευσαν να σχολιάσουν αρνητικά βίγκαν ακτιβιστές χωρίς καν να μπουν να διαβάσουν, θεωρώντας αυτόνομα και λανθασμένα ότι προτείνει οι βίγκαν να πάψουν να είναι βίγκαν – ποιος, ένας άνθρωπος που μπουκάρει σε σφαγεία και διασώζει ζώα έχοντας δεκάδες υποθέσεις προς εκδίκαση για αυτόν τον λόγο).
“Όσο υπάρχει ο καπιταλισμός στον πλανήτη, δε θα μπορέσει ποτέ αυτός να σωθεί γιατί ο καπιταλισμός αντιτίθεται στην ζωή, στην οικολογία, στους ανθρώπους και στις γυναίκες”
Berta Cáceres – Περιβαλλοντική ακτιβίστρια από αυτόχθων πληθυσμό της Ονδούρας που δολοφονήθηκε για τον ακτιβισμό της το 2016.
“Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να βάλει όρια στην ανάπτυξη όπως ο άνθρωπος δεν μπορεί να μην αναπνέει. Προσπάθειες όπως ο πράσινος καπιταλισμός για να γίνει αυτός ‘οικολογικός’ είναι καταδικασμένες από την ίδια την φύση του συστήματος που το χαρακτηρίζει η αέναη ανάπτυξη”
Murray Bookchin – Αμερικανός ελευθεριακός σοσιαλιστής θεωρητικός, φιλόσοφος και συγγραφέας, οι ιδέες του οποίου κινούνται στον χώρο του αναρχισμού. Είναι γνωστός κυρίως ως ο εμπνευστής της προσέγγισης της κοινωνικής οικολογίας.
Παρακάτω, παραθέτω μια μετάφραση του μεγαλύτερου μέρους αυτής της εξαιρετικής ανάρτησης που βρήκα στο instagram. Υπάρχει και στον λογαριασμό τους στο facebook Subversive Thread.
To κείμενο αυτό βρίσκεται εικονογραφημένο σε ανάρτησή τους ενώ το συνοδευτικό κείμενο αναφέρει πως βρίσκονται σε επαφή με αυτόχθονες από την περιοχή Ceja de Selva του Αμαζονίου. Και ευχαριστούν την Mariella Mendoza Cardenas που μοιράστηκε τις ανησυχίες τους σχετικά με τα δημοφιλή αφηγήματα από τα ΜΜΕ σχετικά με την κλιματική αλλαγή καθώς και τον λογαριασμό αυτόν που μοιράστηκε επίσης τις σκέψεις αυτόχθονων και βοήθησε στην δημιουργία αυτής της ανάρτησης. Ένα αφήγημα είναι πως η κατανάλωση κρέατος είναι ο πρωτεύων λόγος για αυτές τις πυρκαγιές αλλά και για την παγκόσμια κλιματική καταστροφή.
Αυτό όμως δεν λαμβάνει υπόψη τον τρόπο με τον οποίο η καπιταλιστική τάξη ελέγχει τελικά τη συντριπτική πλειοψηφία των παγκόσμιων πόρων – τους ίδιους πόρους που οι αυτόχθονες άνθρωποι παλεύουν για να προστατεύσουν. Επειδή ο βιγκανισμός ΔΕΝ περιλαμβάνει επίσης ανάλυση του περιβαλλοντικού ρατσισμού, του αντιφασισμού και τις προσπάθειες των αυτόχθονων λαών να αντισταθούν και να εξαλείψουν τον αποικισμό, θα αποτύχει να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος – οι καπιταλιστές θα βρουν απλώς άλλο τρόπο να αποκομίσουν κέρδη από την κλοπή της γηγενούς γης και τη γενοκτονία των αυτόχθονων λαών.
Καταλήγει δε, αναφέροντας πως ο ταχύτερος τρόπος για τον τερματισμό της παγκόσμιας καταστροφής δεν είναι μέσω προσωπικών αλλαγών στον τρόπο ζωής μας. Χρειάζεται εξάλειψη του φασιστικού καπιταλισμού και των ανθρώπων που ασκούν την περισσότερη εξουσία πάνω του, αποκατάσταση της μισθωτής εργασίας που μας κάνει εξαρτημένους από τους καπιταλιστές για πληρωμή και επιβίωση, βάζοντας στο κέντρο τις αυτόχθονες αντιφασιστικές ενέργειες για να τερματίσουμε την βία εναντίον των αυτόχθονων λαών και να αγωνιστούμε για συνολική επιστροφή της γης τους και από-αποικιοποίηση.
Το κείμενο:
“Δεν μπορούμε να μιλάμε για βιωσιμότητα χωρίς να μιλάμε ταυτόχρονα για πρόσβαση (προς κάλυψη αναγκών), εργασία και κεφάλαιο. Οι συζητήσεις για τον καπιταλισμό επικεντρώνονται σε ένα ή δύο σημεία αλλά σπάνια βάζουν στο κέντρο την οπτική των αυτόχθονων, την (εξαιρετικά δύσκολη) πρόσβαση για κάλυψη αναγκών κάποιων (μειονοτικών) ατόμων ή ομάδων που προσπαθούν να ζήσουν μια υποφερτή ζωή ή την δομή και την καταστρεπτική φύση του καπιταλισμού.
Καμία “πράσινη”, “βιολογική” ή “ηθική” κατανάλωση δεν θα νικήσει τον ρατσιστικό φασιστικό καπιταλισμό γιατί κάθε παράδειγμα καταναλωτικού ακτιβισμού αποτυγχάνει να αναγνωρίσει τον καπιταλισμό ως το πρόβλημα. Αντιθέτως, αποπροσανατολίζει την κουβέντα και την μετατοπίζει από την βιωσιμότητα σε ένα θέμα ατομικής καταναλωτικής επιλογής. Κάθε φορά εξαπατόμαστε θάβοντας το πρόβλημα του καπιταλισμού αντί να το επιλύσουμε – αντί να αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να ξε-μάθουμε την καπιταλιστική ιδεολογία κι ότι πρέπει να πάρουμε πίσω την γη και τους πόρους που η καπιταλιστική τάξη συσσώρευσε και εκμεταλλεύτηκε για να πλουτίσει.
O καπιταλισμός μετατρέπει τα πάντα σε μια μη βιώσιμη βιομηχανία γιατί δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς συνεχή ανάπτυξη. Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις έχουν ανάγκη να μεγαλώνουν γρήγορα και επ’ αόριστον αλλιώς θα παραγκωνιστούν από άλλες ανταγωνιστικές τους και θα πεθάνουν οπότε καταφεύγουν σε ακραίες λύσεις με αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον για να επιβιώσουν. Φαγητό, ένδυση, φάρμακα, εκπαίδευση, μεταφορές, αν υπάρχει μια ανθρώπινη ανάγκη ή επιθυμία, ο καπιταλισμός θα βρει τρόπο να την εκμεταλλευτεί όμως η προϋπόθεση για αέναη ανάπτυξη και βιομηχανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών έρχεται σε αντίθεση με τους περιορισμένους πόρους.
Συχνά ακούμε “αν οι άνθρωποι σταματούσαν αυτό ή εκείνο, τότε το δάσος του Αμαζόνιου δεν θα καιγόταν”. Όπως όμως τονίζουν οι αντιφασίστες αυτόχθονες συναγωνιστές μας, αν οι άνθρωποι απλά μειώσουν την κατανάλωση κρέατος ή εμφιαλωμένου νερού, αυτό δεν θα οδηγήσει τους φασίστες και καπιταλιστές να τους δώσουν πίσω την γη τους ούτε να τους σεβαστούν. Οι καπιταλιστές θα αξιοποιήσουν απλώς την γη με διαφορετικούς τρόπους ώστε να βγάλουν κέρδος, είτε μέσω της ξυλείας, είτε μέσω της γεωργίας, είτε χτίζοντας ιδιοκτησίες είτε μέσω γεωτρήσεων είτε απλά κρατώντας την για αυτούς για να δημιουργήσουν περισσότερες ελλείψεις. Δεν θα την δώσουν ποτέ πίσω, και δεν θα σταματήσουν ποτέ να θέλουν να αποκτήσουν περισσότερη.
Ο καπιταλισμός βασίζεται επίσης στην διατήρηση του στάτους κβο. Εγκλωβίζοντας τις ζωές μας μέσω της μισθωτής εργασίας, ο καπιταλισμός περιορίζει τις επιλογές μας, μας αναγκάζει να ζούμε σε συνεχείς αντιφάσεις, τιμωρεί όποια προσπάθεια αυτονομίας και μας κάνει να στηριζόμαστε στην κατανάλωση για να επιβιώσουμε. Είτε μέσω αναστολής της επιμόρφωσης, είτε αυξάνοντας το κόστος της αγοράς θρεπτικών τροφών, είτε διατάσσοντας πώς θα αξιοποιηθεί η γη που εκλάπη από αυτόχθονες πληθυσμούς, είτε μειώνοντας τον χρόνο που έχουμε για να μαγειρέψουμε ένα θρεπτικό γεύμα μετά από μια κουραστική ημέρα στην δουλειά, είμαστε σε έναν διαρκή ανταγωνισμό λόγω της τεχνητής έλλειψης (πόρων) που προκαλείται από τον καπιταλισμό.
Μέσω της απομάκρυνσης, ο καπιταλισμός εξαφανίζει την δουλειά που κρύβεται πίσω από την παραγωγή και την βαρβαρότητα προς τους/τις εργαζόμενους/ες, την γη και τα ζώα. Παγκοσμίως έχουν διαταραχθεί πόροι και οικοσυστήματα για να παραχθούν και να πουληθούν ρούχα, νερό, ιδιοκτησίες, τροφή κλπ. Υπάρχει μια ιστορία βίας πίσω από τα σπίτια όλων μας αφού τα πάντα παράγονται με μόχθο οπότε οτιδήποτε αποκτάμε έχει δημιουργηθεί μέσω κλεμμένων μισθών. Σε κάποιο βαθμό εξαναγκαστήκαμε ΌΛΟΙ/ΕΣ σε ανήθικη κατανάλωση και παραγωγή, για να επιβιώσουμε.
Η κλιματική αλλαγή και οι περιβαλλοντικές καταστροφές που λαμβάνουν χώρα ανά την υφήλιο, δεν συνέβησαν λόγω (και δεν θα πάψουν να υφίστανται αν πάψουν) μονοθεματικών προβλημάτων όπως η κατανάλωση κρέατος. Είμαστε σήμερα εδώ ως αποτέλεσμα βίαιου εξαναγκαστικού ρατσιστικού καπιταλισμού, ιμπεριαλισμού, σκλαβιάς και γενοκτονίας αυτόχθονων που συμβαίνει εδώ και αιώνες. Είναι το αποτέλεσμα της αδίστακτης καπιταλιστικής εξόρυξης πόρων που δημιουργεί αγαθά προς κατανάλωση για γηγενείς ανθρώπους που εξαναγκάστηκαν να αφήσουν την γη τους μόνο και μόνο για να δουλεύουν μια ζωή για έναν μισθό ως εργαζόμενοι για την καπιταλιστική τάξη.
Φανταστείτε να προσπαθείτε να σταματήσετε ένα ποτάμι με ένα κουταλάκι του γλυκού. Αυτό κάνουμε όταν προσπαθούμε να λύσουμε την συστημική βία και μη βιωσιμότητα του καπιταλισμού μέσω ατομικών αλλαγών. Η απόλυτη μορφή βιωσιμότητας είναι να δώσουμε ένα τέλος στον καπιταλισμό σαν ιδεολογία και να σπάσουμε τον καπιταλιστικό έλεγχο των ζωών και των πόρων, να δώσουμε ένα τέλος στην βία που βιώνουν οι αυτόχθονες δίνοντάς τους πίσω την γη τους και μέσω της απο-αποικιοποίησης, καταργώντας την αναγκαστική εργασία που μας κάνει εξαρτημένους από τους καπιταλιστές για την επιβίωσή μας και απαλλοτριώνοντας τον πλούτο που έχουν κλέψει από εμάς. Ας μιλήσουμε για αυτό περισσότερο.”
Ακριβώς αυτό, ας μιλήσουμε για αυτό περισσότερο επιτέλους!
Δεν θα φέρει το γάλα αμυγδάλου ούτε η φυτική μαγιονέζα (ειδικά της Hellman’s) την επανάσταση. Δεν είμαστε σίγουροι/ες ότι δεν είμαστε ΚΑΙ εμείς ηθικοί αυτουργοί της καταστροφής του Αμαζονίου.
Προσπαθήστε να θυμηθείτε πότε φάγατε τελευταία προϊόν με φοινικέλαιο μη πιστοποιημένο.
Τσεκάρετε τις ζωοτροφές που δίνετε στα ζώα συντροφιάς με τα οποία συμβιώνετε ή στα αδέσποτα που ταΐζετε.
Το ξύλο από εκείνο το ξύλινο μπρελόκ που σας χάρισαν ή από το ξύλινο τραπέζι που αγοράσατε πρόσφατα, ξέρετε από πού ήρθε;
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είναι ΜΌΝΟ η κτηνοτροφία υπεύθυνη. Είναι και η ξυλεία, είναι και η παραγωγή φοινικελαίου, καθώς κι η σόγια που λένε ότι πάει αποκλειστικά στα εκτρεφόμενα ζώα τα οποία δολοφονούνται ανά τον κόσμο (κι ειδικά στην Ευρώπη) για το κρέας τους, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι μέρος της πάει σε εταιρείες παραγωγής ζωοτροφών για ζώα συντροφιάς.
Το πρόβλημα είναι πολύπλευρο και θέλει διεπιστημονική και διαθεματική προσέγγιση.
Ένας βίγκαν κόσμος, δεν είναι, δυστυχώς, ένας δίκαιος κόσμος – όπως νομίζουμε στην αρχή όταν γινόμαστε βίγκαν, γιατί ο βιγκανισμός εξ’ορισμού είναι καπιταλιστικός (Βιγκανισμός είναι μία φιλοσοφία κι ένας τρόπος ζωής που αποσκοπούν στον αποκλεισμό – στο μέτρο του δυνατού και εφικτού – κάθε μορφής εκμετάλλευσης και κακοποίησης των ζώων για την παραγωγή φαγητού, ρουχισμού ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο και κατ’ επέκταση, προάγει την ανάπτυξη και χρήση εναλλακτικών προϊόντων χωρίς ζωικά συστατικά, προς όφελος των ανθρώπων, των ζώων και του περιβάλλοντος.»).
Και λυπάμαι πολύ που το λέω. Και ξέρω ότι οι περισσότεροι βίγκαν διαφωνείτε. Αλλά έτσι είναι
Ας στύψουμε λοιπόν το μυαλό μας για να βρούμε τρόπους εναντίωσης στο σύστημα που μας πνίγει και καταστρέφει τον πλανήτη μας αντί να κάνουμε σκοπό ζωής τον προσηλυτισμό στον βιγκανισμό λες κι είναι θρησκεία.
Διαβάστε επίσης εδώ την σχετική με το θέμα μεταφρασμένη ανάρτηση της Brenda Sanders η οποία υπογράφει ως μια μαύρη βίγκαν ακτιβίστρια που η δουλειά της βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο λόγω της βίγκαν χαζομάρας όλων (τίτλος κειμένου: Οι φωτιές στον Αμαζόνιο χρειάζονται ώριμη αντιμετώπιση, όχι vegan λαϊκισμό, μετάφραση από Meat is Weird blogger)
Σχετικά άρθρα:
Γιατί μια χίπστερ, βίγκαν, οικονομία πράσινης τεχνολογίας δεν είναι βιώσιμη (Πηγή Al Jazeera, αρθρογράφος Vijay Kolinjivadi – Ινδός, ανέκαθεν χορτοφάγος που εδρεύει στον Καναδά όπου κάνει μετά-διδακτορικό με θέμα “Decolonial futures, political ecology, degrowth, and agri-environmental policies”).
Ο Νεοφιλελευθερισμός μας εξαπάτησε να μαχόμαστε για την αλλαγή του κλίματος ατομικά. – Martin Lukacs
Πηγή: The Guardian
Ο καπιταλισμός σκοτώνει την άγρια ζωή του πλανήτη, όχι η «ανθρωπότητα».
Πηγή – The Conversation – αρθρογράφος η Anna Pigot, μεταδιδακτορικός στον τομέα Environmental Humanities στο Πανεπιστήμιο της Swansea.
Εργάζομαι στον περιβαλλοντικό τομέα. Δεν με απασχολεί αν ανακυκλώνετε.
Αρθρογράφος η Mary Annaise Heglar, climate justice essayist
Ελίζα Δημητρά